Wydarzenia specjalne

Józef Robakowski – artysta, filmowiec, historyk sztuki, kurator, współzałożyciel grup artystycznych, w tym słynnego Warsztatu Formy Filmowej, w swojej twórczości odwołuje się do dziedzictwa polskiej awangardy międzywojennej. Z tych fascynacji narodziły się filmy o twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza, Tymona Niesiołowskiego, Tytusa Czyżewskiego i Katarzyny Kobro – awangardowej rzeźbiarki, teoretyczki sztuki, wybitnej artystki związanej z polską międzywojenną awangardą, której nieliczny zachowany dorobek znajduje się w Muzeum Sztuki w Łodzi.

Znamienne, że to jej postać tak mocno zafascynowała Robakowskiego, że poświęcił jej aż trzy realizacje: Kompozycje przestrzenne Katarzyny Kobro (1971), Rzeźbiarka. Katarzyna Kobro 1898-1951 (1998) – film, w którym teksty artystki intepretuje Małgorzata Potocka oraz Uniesienie. Oratorium dla Katarzyny Kobro (2011) – zapis wideo odprawianej za artystkę liturgii prawosławnej, przetkany obrazami jej prac rzeźbiarskich. „Robakowski posłużył się medium już niedzisiejszym – zapisem VHS. W kontekście technik cyfrowych obniżona rozdzielczość i niewielka dystorsja pogłębiają duchowy wymiar obrazu, nadając mu patyny lat 80. Łamiąc reguły filmowego warsztatu, artysta z uporem filmuje pod światło, aż do przeciążenia optycznych przetworników. Ten sprzętowy wysiłek jest jak ćwiczenie ducha – oczyszcza z przedmiotowości i prowadzi ku sacrum” – pisał krytyk.

Dotychczas tryptyk o Kobro nie był wyświetlany razem, a nić łącząca te trzy realizacje – dzieła przypominające o postaci i dorobku Katarzyny Kobro, ale również rodzaj luster, w których przegląda się artysta – pokażemy na Festiwalu Mediów Człowiek w Zagrożeniu. Dopełnieniem kinowej repremiery będzie spotkanie z prof. Józefem Robakowskim.